VestingPop presents

Duncan Laurence

In de plaats waar ik opgroeide was weinig te doen qua muziek. Ik kreeg geen muziek op school en alles wat er was, was een lokaal theater en een kleine muziekschool. Toch gaf ik niet op. Ik kroop dagelijks achter de piano, schreef eigen liedjes, teksten, gedichten en ik zong. Als de dag van gisteren herinner ik mij het moment dat ik op jonge leeftijd een eigen liedje schreef. Ik kon mijn verhaal kwijt op een manier die voor mijn gevoel totaal bij mij paste. Op dat moment wist ik het zeker: ik word muzikant. Mijn jeugd was niet altijd gemakkelijk. Ik werd veel gepest op school en was daar niet tegen opgewassen. Muziek voelde als een veilige haven; een plek waar ik niet onzeker was en ik mijn emoties de vrije loop kon laten.

Op mijn zestiende won ik een talentenjacht en mocht ik een demo maken. Mijn passie voor muziek werd steeds serieuzer en ik ging naar de Rockacademie. Tijdens deze muziek-opleiding ben ik meerdere malen in het buitenland geweest, zoals in Londen en Stockholm. Ik was daar diep onder de indruk dat mensen van mijn leeftijd of zelfs nog jonger al op zo’n hoog niveau muziek maken. Ik leerde dat je een groot publiek kunt aanspreken zonder je je eigen verhaal te verliezen.

Ik ging op zoek naar verhalen die ontroeren en iets betekenen, uit mijn eigen leven of dat van een ander. De inspiratie vond ik in het verhaal van een dierbare die op jonge leeftijd is gestorven. De song die toen ontstond doopte ik Arcade - de woorden en akkoorden kwamen als vanzelf, vanuit het hart. Daarom klonk het, ondanks de wisselingen in de song, toch zo organisch. Bij de totstandkoming van Arcade kreeg ik hulp van Joel Sjöö en Wouter Hardy en werd het niet alleen mijn verhaal maar ook een gedeeld verhaal. Arcade is een verhaal over de zoektocht naar de liefde van je leven. Het is de hoop naar datgene wat onbereikbaar is.

Ik heb na Arcade veel songs geschreven, maar Arcade voelt voor mij als de kern en als het begin van mijn zoektocht hoe ik met mijn songs iets kan betekenen voor anderen. Natuurlijk was ik al jaren bezig, toch voelt Arcade voor mij als de start van mijn carrière. Ik wil met mijn muziek mensen bereiken, ze misschien kunnen helpen en iets meegeven. In het geval van Arcade heb ik een advies voor mezelf en hopelijk ook voor anderen gecreëerd. Een levensles: je eigen geluk bepaal je zelf.

Image

03 aug

VestingPop